υακίνθινος

Greek Monolingual

-η, -ο / ὑακίνθινος, -ίνη, -ον, ΝΜΑ
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον υάκινθο
αρχ.
(το ουδ.) ὑακίνθινον
(κατά τον Ησύχ.) «ὑπομελανίζον, πορφυρίζον».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑάκινθος + κατάλ. -ινος (πρβλ. λίθινος)].