Δαρεικός
Ζήλου τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα καὶ τὸν σώφρονα → Probi viri esto temperantisque aemulus → Dem Edlen eifre nach und dem Besonnenen
English (LSJ)
ὁ, a Persian gold coin (but
A Δ. ἀργύρειοι Plu.Cim.10), prop. Adj. agreeing with στατήρ (in full, Th.8.28, Hdt.7.28), Ar.Ec. 602, X.An.1.1.9, Herod.7.122, etc.; so χρυσὸς χαρακτῆρα Δαρεικὸν ἔχων D.S.17.66; χρυσὸς Δαρεικός Alciphr.1.5:—written Δαρικός and Δαριχός, IG5(1).1 (Sparta). (From Δαρεῖος, cf. Poll.3.87, acc. to some not D. Nothus, Harp.; the connection with Bab. dariku (dub. sens.) is v. doubtful.)
Greek (Liddell-Scott)
Δᾱρεικός: ὁ, Περσικὸν χρυσοῦν νόμισμα, κυρίως ἐπίθ. συμφωνοῦν πρὸς τὸ στατήρ (ὅπερ προστίθεται ἐν Θουκ. 8. 28, Ἡροδ. 7. 28), Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 602, Ξεν. Ἀν. 1. 1, 9, κτλ.· οὕτω, χρυσὸς χαρακτῆρα Δαρεικὸν (Δαρείου;) ἔχων Διόδ. 17. 66· χρυσὸς Δαρεικὸς Ἀλκίφρων 1. 5. (Λέγεται ὅτι κατὰ πρῶτον τὸ νόμισμα τοῦτο ἔκοψεν ὁ Δαρεῖος, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἁρποκρ.)
Spanish (DGE)
(Δᾱρεικός) -όν
• Alolema(s): Δαρῐκός Herod.7.102; δαριχός SEG 39.370.2, 6 (Amiclas V/IV a.C.)
1 de Darío, persa χρυσός AP 6.214 (Simon.).
2 de Darío, con la efigie de Darío στατήρ Hdt.7.28, Th.8.28, χρυσὸς χαρακτῆρα Δ. ἔχων D.S.17.66, cf. Alciphr.1.5.2.
3 subst. ὁ Δ. dárico la moneda de oro persa con la efigie de Darío, Ar.Ec.602, Lys.12.11, X.An.1.1.9, Herod.l.c., IG 13.379.59 (V a.C.), SEG l.c., CID 2.24.1.4 (IV a.C.), IG 11(2).161B.43 (III a.C.), tb. de plata, Plu.Cim.10.
