ακάκουργος

From LSJ

τὴν ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶνseeing that there would be none to hinder him

Source

Greek Monolingual

ἀκάκουργος, -ον (Μ) κακοῦργος
1. ο μη κακούργος, ο αγαθός
2. επίρρ. άκακούργως
άδολα, άκακα, αφελώς.