δρακόντινος

From LSJ

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

Spanish (DGE)

-η, -ον
dragontino, llevado por dragones παραφαίνεται ἡ Μήδεια, ὀχουμένη δρακοντίνοις ἅρμασι Sch.E.Med.1320.