θεοφορώ

Greek Monolingual

θεοφορῶ, -έω (AM) θεοφόρος
παθ. θεοφοροῦμαι
είμαι θεόπνευστος
αρχ.
θεοποιώ («θεοφορεῖν τὸ πῡρ», Σέξτ. Εμπ.)·