Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
κρήγυον:I τό1 доброе, приятное (οὐ πώποτέ μοι τὸ κ. εἶπες Hom.);2 истина, правда (εἴπατέ μοι τὸ κ. Theocr.).II τό adv. поистине Anth.
