Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
ξενότελος: τό, τέλος τι, οἷον τὸ παρ’ Ἀθηναίοις μετοίκιον, Ἀνδρον. νεωτ. χρυσόβουλ. ἐν Mi. Pa. gr. τ. 161, σ. 1113.
ξενότελος, τὸ (Μ)
είδος φόρου, παρόμοιου με το μετοίκιο τών Αθηναίων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος + τέλος «φόρος, όασμός»].
