ολομέλας

From LSJ

Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt

Menander, Monostichoi, 71

Greek Monolingual

ὁλομέλας, -αινα, -αν (Α)
εντελώς μαύρος, κατάμαυρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο)- + μελάς «μαύρος»].