πρωτεϊνούχος
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
Greek Monolingual
-α, -ο, Ν
αυτός που περιέχει πρωτεΐνες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτεΐνη + -ούχος (< έχω). Η λ. μαρτυρείται από το 1879 στον Γ. Καραμήτσα].
