στίπα
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
Greek Monolingual
και στύπα και στίπη και στύπη, η, Ν
βοτ. κοσμοπολίτικο γένος αγγειόσπερμων μονοκότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια αγρωστώδη της τάξης ποώδη και περιλαμβάνει 150 περίπου είδη πολυετών ή, σπάνια, μονοετών ποωδών φυτών που απαντούν στις τροπικές και εύκρατες περιοχές και είναι χαρακτηριστικά τών ποωδών διαπλάσεων τών ημιάνυδρων περιοχών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια, λ., πρβλ. αγγλ. stipa < λατ. stup(p)a < στύππη (βλ. λ. στυππείο)].
