Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn
κοῖλος, μέγας, μεγαλοκευθής, εὐρύχορος, ἐκτάδιος, κολπωτός, εὐρύς, εὐρεῖα, εὐρύ, ἠχήεις
