Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
ao.2 poét. de ἐνίπτω.
ἐνένῑπον: ἐνένιπτον и ἐνένισπον, тж. ἠνίπαπον эп. aor. 2 к ἐνίπτω.
