κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
ἑκᾰτονταπλασίως: ἐπίρρ. ἑκατοντάκις περισσότερον, Ἑβδ. (Α΄. Παραλ. ΚΑ΄, 3).
