ανειλικρινής

Greek Monolingual

-ές
μη ειλικρινής, ψεύτης, υποκριτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + ειλικρινής. Η λ. μαρτυρείται από το 1849 στο Φυλλάδιον φοιτητών περί του Πανεπιστημίου].