ἀξιομίσητος

English (LSJ)

[ῑ], ον, = foreg., Plu.2.10a, 537d, D.C.38.44:—also ἀξιόμῑσος, ον, A.Eu.366 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 270] dasselbe, Plut. ed. lib. 14.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
haïssable.
Étymologie: ἄξιος, μισέω.

Spanish (DGE)

-ον digno de odio πολλοί Plu.2.537c, cf. 2.10a, D.C.38.44.1.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀξιομίσητος, -ον)
αυτός που αξίζει να τον μισεί κανείς, ο μισητός.