ἀρυτήρ
English (LSJ)
[ᾰ], ῆρος, ὁ, (ἀρύω)
A ladle or cup, Dsc.2.74. 2 perh. irrigation, ἐμίσθωσεν . . εἰς τὸν ἀρυτῆρα τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους τὰς ἀρού[ρας . . PLond.ined.2210 (i B. C.).
German (Pape)
[Seite 364] ῆρος, ὁ, ein Gefäß zum Schöpfen, Löffel, Kelle, Sp. Auch ein bestimmtes Maaß für flüssige Dinge, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρῠτήρ: ῆρος, ὁ, (ἀρύω) κύαθος, ἢ εἶδος κυκήθρου, «κουτάλας», βαλὼν εἰς κρατῆρα πλατύστομον, καὶ ἐπιχέας ὕδωρ, ἀνάχει, ἀρυτῆρι ταράσσων ῥαγδαίως Διοσκ. 2. 84.
Spanish (DGE)
-ῆρος, ὁ
1 cazo ἐπιχέας ὕδωρ ἀνάχει ἀρυτῆρι ῥαγδαίως Dsc.2.74.
2 prob. riego ἐμίσθωσεν ... εἰς τὸν ἀρυτῆρα τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους τὰς ἀρούρας ... PLond.inéd.2210 (I a.C.).