θρύϊνος

English (LSJ)

[ῠ], η, ον, (θρύον)

   A rushy, Anon. ap. Suid., dub. in PFlor. 383.28 (iii A.D.).

German (Pape)

[Seite 1220] von Binsen, Suid.

Greek (Liddell-Scott)

θρύϊνος: -η, -ον, (θρύον) ἐκ βούρλου, Δίων Κ. Ἐκλογ. Βατ. 563, Σουΐδ.

Spanish

hecho de juncos

Greek Monolingual

θρύϊνος, -υΐνη, -ον (Μ) θρύον
αυτός που έχει κατασκευαστεί από βούρλο.