ὁμόχρως

English (LSJ)

ὁ, ἡ, -χρων, τό, gen. χρωτος, = foreg., Arist.GA749a22, Thphr.Sens.37, HP9.4.10, etc.

German (Pape)

[Seite 342] ωτος, = Vorigem, Sp.

Greek Monolingual

ὁμόχρως, -ων (Α)
ομόχρωμος, ομοχρώματος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -χρως (< χρώς «χρώμα»), πρβλ. ετερό-χρως, πολύ-χρως].