σκηπτοβάμων

Greek (Liddell-Scott)

σκηπτοβάμων: [ᾱ], -ον, γεν. -ονος, ὁ ἐπὶ τοῦ σκήπτρου καθήμενος, ὁ σκ. ἀετός, κύων Διὸς Σοφ. Ἀποσπ. 766, πρβλ. Πινδ. Π. 1. 10.

Greek Monolingual

-όβαμον, Α
βλ. σκηπτροβάμων.