ἀνατρεπτέον

English (LSJ)

   A one must overthrow, refute, Luc.Herm.49, Gal.4.620.    2 one must go back, return, Orib.Fr.142.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνατρεπτέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ ἀνατρέπω, πρέπει τις νὰ ἀνατρέψῃ, νὰ ἀναιρέσῃ, ἀνατρεπτέον ἐκεῖνα τὰ ἤδη ὡμολογημένα Λουκ. Ἐρμότ. 49.

Spanish (DGE)

1 hay que refutar τὰ ἤδη ὡμολογημένα Luc.Herm.49, cf. Gal.4.620.
2 hay que volver Orib.Ec.146.13.

Greek Monotonic

ἀνατρεπτέον: ρημ. επίθ., αυτό που πρέπει κάποιος να ανατρέψει, σε Λουκ.