ἔκτᾰμεν, ἔκτᾰν,
A v. κτείνω.
ἔκτᾰ: ἔκτᾰμεν, ἔκτᾰν, ἴδε τὸ ῥῆμα κτείνω.
see κτείνω.
v. κτείνω.
ἔκτᾰ: Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ του κτείνω· ἔκτᾰμεν, ἔκτᾰν, αʹ και γʹ πληθ.