ἀπαλοάω

English (LSJ)

poet. ἀπαλλοτρι-οιάω,

   A thresh out, σῖτος ἀπηλοημένος D.42.6.    2 metaph., bruise, crush, Il.4.522; generally, destroy, Nonn.D.9.320.

German (Pape)

[Seite 277] p. ἀπαλοιάω, eigtl. ausdreschen, σῖτος ἀπηλοημένος Dem. 42, 5; Theophr.; zerdreschen, zerprügeln, ὀστέα ἀπηλοίησεν Il. 4, 522.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπᾰλοάω: ποιητ. -οιάω: μέλλ. -ήσω, ἁλωνίζω, σῖτος ἀπηλοημένος, «ἁλωνισμένον σιτάρι», Δημ. 1042. 22. 2) μεταφ. θραύω, συντρίβω, ἄχρις ἀπηλοίησεν Ἰλ. Δ. 522· ἐν γένει σημαίνει, κατασυντρίβω, καταστρέφω, Νόνν. Δ. 9. 320.

French (Bailly abrégé)

épq. ἀπαλοιάω;
battre le blé ; battre, broyer.
Étymologie: ἀπό, ἀλοάω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): poét. -οιάω Il.4.522, Nonn.D.9.320
aplastar una pierna por una roca Il.l.c.
•trillar en v. pas. σῖτος ... ἀπηλοημένος D.42.6
•destruir οὓς ... ἀπηλοίησε Θεμιστώ Nonn.D.l.c.

Greek Monotonic

ἀπᾰλοάω: ποιητ. -οιάω, μέλ. -ήσω, αλωνίζω· σῖτος ἀπηλοημένος (μτχ. Παθ. παρακ.), σε Δημ.· μεταφ., χτυπώ, δέρνω, συνθλίβω, μωλωπίζω, σε Ομήρ. Ιλ.