αὐτοθελεί

English (LSJ)

Adv. of sq.,

   A voluntarily, AP7.470 (Mel.).

German (Pape)

[Seite 397] freiwillig, Mel. ep. 122 (VII, 470).

Greek (Liddell-Scott)

αὐτοθελεί: ἐπίρρ. τοῦ ἑπομ., ἑκουσίως, αὐτοθελήτως, Ἀνθ. Π. 7. 470· ἴδε ἐν λ. αὐτεθελεί.

French (Bailly abrégé)

adv.
de sa propre volonté, volontairement.
Étymologie: αὐτοθελής.

Spanish (DGE)

adv. voluntariamente ἐλθεῖν ᾍδαν αὐ. AP 7.470 (Mel.).

Greek Monotonic

αὐτοθελεί: επίρρ., αυθόρμητα, εκούσια, σε Ανθ.