χρόα

English (LSJ)

ἡ,

   A v. χροιά.
χρόα, χροΐ,

   A v. χρώς.

German (Pape)

[Seite 1377] ἡ, = χροιά, w. m. s.

Greek (Liddell-Scott)

χρόα: ἡ, Ἀττ. Τύποις καὶ μεταγεν. ἀντὶ τοῦ χροιά, ὃ ἴδε.

French (Bailly abrégé)

1ας (ἡ) :
litt. ce qui peut être frotté ou enduit, d’où
I. en gén. surface d’un corps, chez les Pythagoriciens la surface et les dimensions d’un corps;
II. particul. surface du corps humain, d’où
1 peau ; p. ext. corps;
2 couleur de la peau, coloration, teint.
Étymologie: contr. de χροιά, cf. χρώς.
2acc. poét. de χρώς.

English (Autenrieth)

see χρώς.

Greek Monolingual

ἡ, Α
(αττ. τ.) βλ. χροιά.

Greek Monotonic

χρόα: ἡ, Αττ. και μεταγεν. τύπος του χροιά.
• χρόα: χροΐ, ετερόκλ. αιτ. και δοτ. του χρώς.