κατάκλασις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A forced position, τῶν ἄρθρων Hp.Epid.6.1.15 (pl.).    2 κ. ὄμματος drooping of the eyelid, Id.Prorrh.1.84 (vv. ll. -κλισις, -κλεισις), cf. Epid.6.1.15, Gal.16.675.    II refraction of light or sound, opp. ἀνάκλασις (reflexion), Arist.Pr.901b20, 904b30, Cleom.2.6.

German (Pape)

[Seite 1353] ἡ, das Zerbrechen, der Bruch, Sp.; bes. Medic., bei denen es auch Verdrehung bedeutet; – ἠχοῦς, das Zerstreuen des Schalles, im Ggstz der ἀνάκλασις, Arist. probl. 11, 23.

Greek (Liddell-Scott)

κατάκλᾰσις: -εως, ἡ, θραῦσις εἰς τεμάχια, σύνθλασις, κάταξις, τῶν ἄρθρων Ἱππ. 1165C· ὡσαύτως, διαστροφή, ὄμματος ὁ αὐτ. 73C. ΙΙ. θλάσις καὶ διασκόρπισις φωτὸς ἢ ἤχου, «διάχυσις», ἀντίθ. τῷ ἀνάκλασις, Ἀριστ. Προβλ. 11. 23 καὶ 51.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κατάκλασις -εως, ἡ [κατακλάω] ontwrichting. Hp. het neerhangen (van oogleden). Hp.