consumptio

Revision as of 18:13, 27 February 2019 by Spiros (talk | contribs) (2)

Latin > English (Lewis & Short)

consumptĭo: ōnis, f. id.. *
I A consuming, wasting, consumption, Cic. Univ. 6.—*
II An employing, bestowing, application, use: operae, Auct. Her. 4, 22, 32 (al. sumptione).

Latin > French (Gaffiot 2016)

cōnsūmptĭō, ōnis, f. (consumo),
1 action d’employer, emploi : Her. 4, 32
2 action d’épuiser, épuisement : Cic. Tim. 18.

Latin > German (Georges)

cōnsūmptio, ōnis, f. (consumo), I) das Anwenden auf etwas, der Aufwand, operae, Cornif. rhet. 4, 32 Kl. (Friedrich sumptione). – II) die Aufzehrung, Vernichtung, se ipse consumptione et senio alebat sui, Cic. Tim. 18: non ad consumptionem eorum emittis manum tuam, Vulg. Iob 30, 24: percussisse Syriam usque ad consumptionem (Untergang), Vulg. 4. regg. 13, 19: prägn., c. intolerabilis, die aufreibende, unerträgliche Plage, Augustin. quaest. in genes, 2. qu. 60 in.

Latin > English

consumptio consumptionis N F :: consumption, process of consuming or wearing away; wasting; employing, use