pluvia

Latin > English (Lewis & Short)

plŭvĭa: ae, f. (sc. aqua) pluvius.
I Rain (class.; cf. imber): pluvias metuo, Cic. Att. 15, 16: tenues, Verg. G. 1, 92: in gens, id. ib. 325: a pluviā tueri, Juv. 3, 202: de pluviis loqui, id. 4, 87: pluviarum signa, Sen. Q. N. 1, 9, 1: qui aufert stillas pluviae, Vulg. Job, 36, 27.—
II Transf., a fall or shower of any thing (post-class.; cf. pluo); of blossoms, Claud. Nupt. Honor. 298: pluvia ignea, Aug. Quaest. in Num. 4, 27; id. Serm. 105, 7.—
III Rain-water (post-Aug.): admixtā pluviā, Plin. 33, 6, 34, § 103.

Latin > French (Gaffiot 2016)

plŭvĭa,¹¹ æ, f., pluie : Cic. Att. 15, 16 ; Virg. G. 1, 92 || eau de pluie : Plin. 33, 103.

Latin > German (Georges)

pluvia, ae, f. (pluvius), der Regen, ingens, Verg.: levis, Colum.: pluviae tenues, Verg.: pluviā imbri lutus erat multus, Cl. Quadr. fr.: nihil sensere obstrepente pluviā, Liv.: pluvia potest facere torrentem, Sen.: pluvias metuo, Cic. – im Bilde v. Blütenregen, pluviae flores dispergere ritu, Claud. nupt. Hon. et Mar. 298.

Latin > English

pluvia pluviae N F :: rain, shower