πλεοναστός

English (LSJ)

ή, όν,

   A numerous, ὑπὲρ τοὺς πατέρας LXXDe.30.5; dub.l. in ib.1 Ma.4.35.

Greek (Liddell-Scott)

πλεοναστός: -ή, -όν, ὁ ἔχων τὰ πάντα ἐν ἀφθονίᾳ, πλούσιος Ἑβδ. (Δευτερ. Λ΄, 5).

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α πλεονάζω
υπερπληθής, πολυάριθμος.