θυροιγός

English (LSJ)

ὁ, (οἴγνυμι)

   A door-keeper, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1227] die Thür öffnend, Thürhüter, Hesvch.

Greek (Liddell-Scott)

θῠροιγός: -όν, (οἴγνυμι) θυρωρός, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

θυροιγός, ὁ (Α)
(κατά τον Ησύχ.) «ὁ τὰς θύρας ἀνοίγων, θυρωρός».
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύρα + οίγνυμι «ανοίγω»].