βολαῖος

English (LSJ)

α, ον, (βολή)    A violent, θύννος Trag.Adesp.391, cf. Eust. 1404.52.

German (Pape)

[Seite 452] θύννος, ungestüm. Plut. Lucull. 1, aus einem Dichter.

Greek (Liddell-Scott)

βολαῖος: -α, -ον, (βολὴ) σφοδρός, βίαιος, Τραγ. παρὰ Πλουτ. Λουκούλλ. 1.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
1 qui frappe violemment;
2 pris d’un coup de filet, pris dans un filet.
Étymologie: βολή.

Spanish (DGE)

-α, -ον
impetuoso, impulsivo θύννος Trag.Adesp.391, Eust.1404.52, χωλὸν βολαίας τη E.Fr.147.31Au.

Greek Monolingual

βολαίος, -α -ον (Α) βόλος
ορμητικός, βίαιος.

Greek Monotonic

βολαῖος: -α, -ον (βολή), σφοδρός, βίαιος, σε Τραγ. παρά Πλουτ.

Russian (Dvoretsky)

βολαῖος: стремительный, порывистый (θύννος ap. Plut.).

Middle Liddell

βολή
violent, Trag. ap. Plut.