ἀσκαύλης

English (LSJ)

ου, ὁ, (   A ἀσκόσ bagpiper, Mart.10.3, Gloss.

German (Pape)

[Seite 370] ὁ, Sackpfeifer, Dio Chrys. or. 71.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσκαύλης: -ου, ὁ, (ἀσκὸς) ὁ παίζων τὸν ἄσκαυλον, τὴν «ἀσκομαντοῦραν» ἢ «γκάϊδαν», ἴδε Reisk. εἰς Δίωνα Χρυσ. 2. 381.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ lat. ascaules, gaitero, PSAAthen.43ue.1.3, 5, 7, 2.6 (II d.C.), Mart.10.3, Not.Tir.107.11 (cf. αὐλεῖν τῷ τε στόματι καὶ ταῖς μασχάλαις ἀσκὸν ὑποβάλλοντα D.Chr.71.9).

Greek Monolingual

ἀσκαύλης, ο (Α)
αυτός που παίζει τον αυλό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ασκός + -αύλης < αυλώ (-έω) < αυλός].