αεσίφρων

Greek Monolingual

ἀεσίφρων (-ονος), ον (Α)
(αντί του ορθότ. ἀασίφρων) φρενοβλαβής, μωρός, ανόητος.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀεσί- (< ἀάω «βλάπτω») + -φρων (φρένες) «ο βλαμμένος στο μυαλό, φρενοβλαβής» (πρβλ. βλαψί-φρων, τερψίμ-βροτος, μεμψί-μοιρος κ. τ. ό, με ρηματικό α' συνθετικό). Ορθότερος (από ἀάω -ἄασα) ο τ. ἀασί-φρων].