τηλέβιος
English (LSJ)
ον, A long-lived, ὁσίην ἀσπίδα τηλέβιον, of a sacred serpent, Puchstein Epigr.Gr.p.76 (Memphis, i B.C.).
Greek Monolingual
-ον, Α
μακρόβιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τηλ(ε)- + -βιος (< βίος), πρβλ. αμφί-βιος].
ον, A long-lived, ὁσίην ἀσπίδα τηλέβιον, of a sacred serpent, Puchstein Epigr.Gr.p.76 (Memphis, i B.C.).
-ον, Α
μακρόβιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τηλ(ε)- + -βιος (< βίος), πρβλ. αμφί-βιος].