ὀστοθήκη

English (LSJ)

ἡ, A receptacle for bones, sarcophagus, Lyc.367, Com.Adesp.329, IPE12.542.3 (Chersonese, i A. D.), CIG2728, 2731 (Stratonicea).

German (Pape)

[Seite 400] ἡ, Knochenbehälter; Inscr. 2728; Lycophr. 367.

Greek (Liddell-Scott)

ὀστοθήκη: ἡ, τόπος ἐν ᾧ τίθενται ὀστᾶ, ὀστοδοχεῖον, Λυκόφρ. 357, Συλλ. Ἐπιγρ. 2728, 2731, κ. ἀλλ.

Greek Monolingual

ὀστοθήκη, ἡ (Α)
θήκη οστών, σαρκοφάγος.