ἀπαράβλητος

English (LSJ)

ον, incomparable, PLond.2.232.5 (iv A.D.), f.l. for -βατος in Ph.2.509.

German (Pape)

[Seite 279] unvereinbar, Theophr.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπαράβλητος: -ον, ὁ μὴ ἔχων ὅμοιον ὅστις νὰ παραβληθῇ πρὸς αὐτόν, ἀσύγκριτος, ἀνόμοιος, Ὠριγέν.

Spanish (DGE)

-ον
I 1incomparable κύριος PLond.2.232.5 (IV d.C.), ἀ. πρὸς πάντας IStratonikeia 303.8 (Panamara)
•subst. τὸ ἀ. del mundo por op. Dios, μὴ ἔχων τὸ ἀ. no teniendo punto de comparación, Hom.Clem.M.2.272A.
2 que no puede ser arrojado a χοίρους ... οἷς καὶ ἀπαράβλητα ... τὰ ... ἀποστολικὰ ... κηρύγματα δεῖ εἶναι Meth.Creat.1.
II adv. -ως incomparablemente de Dios ἀ. τὴν ὑπεροχὴν ἔχει Hom.Clem.M.2.272A, τοῦ ἐν ἡμῖν βλεπτικοῦ πνεύματος ἀ. λαμπρότερος ὤν Hom.Clem.M.2.389A.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀπαράβλητος, -ον)
αυτός με τον οποίο κανείς δεν μπορεί να παραβληθεί, ασύγκριτος
νεοελλ.
«απαράβλητο αντίγραφο» — εκείνο το οποίο δεν έχει ελεγχθεί με αντιπαραβολή προς το πρωτότυπο.