ταφεῖος

English (LSJ)

A v. ταφήϊος. II neut. ταφεῖον, τό, tomb, BCH52.401 (Priene).

German (Pape)

[Seite 1075] s. ταφήϊος.

Greek (Liddell-Scott)

τᾰφεῖος: -α, -ον, ἴδε ταφήιος.

Greek Monolingual

-εία, -ον, Α
1. ταφήϊος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ταφεῖον
ο τάφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τάφος + κατάλ. -εῖος (πρβλ. οἰκ-εῖος)].