ἀκρόβολος

English (LSJ)

ον, Pass., A struck from afar, A.Th.158. II ἀκρο-βόλος, ὁ, one who throws from afar, skirmisher, IG5(1).1426.10 (Messene, iv/iii B. C.), Hsch., Suid.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
frappé de loin.
Étymologie: ἄκρος, βάλλω.

Russian (Dvoretsky)

ἀκρόβολος: поражаемый сверху (ἐπάλξεις Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκρόβολος: -ον, παθ. ὁ μακρόθεν πληγείς, Αἰσχύλ. Θήβ. 158. ΙΙ. ἀκροβόλος, ὁ, ὁ μακρόθεν βάλλων, «ἀκοντιστής, τοξότης», Ἡσύχ., Σουΐδ.

Greek Monotonic

ἀκρόβολος: -ον (βάλλω), Παθ., αυτός που έχει πληγεί, χτυπηθεί από μακριά, σε Αισχύλ.
II. Ενεργ., ἀκροβόλος, (παροξ.) ὁ, τοξότης, ακοντιστής.

Middle Liddell

βάλλω
pass., struck from afar, Aesch.