ἀκροβόλος

English (LSJ)

ὁ, one who throws from afar, skirmisher, IG 5(1).1426.10 (Messene, iv/iii BC), Hsch., Suid.

Spanish (DGE)

-ον
1 que alcanza lo alto, ἀκροβόλος δ' ἐπάλξεων λιθὰς ἔρχεται A.Th.159.
2 subst. tirador, lanzador de flechas o armas arrojadizas IG 5(1).1426.10 (Mesene III a.C.), cf. Hsch., Sud.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
qui frappe de loin, tirailleur.
Étymologie: ἄκρος, βάλλω.

Greek Monolingual

ἀκροβόλος, -ον (Α)
ο ακροβολιστής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + -βόλος < βάλλω.
ΠΑΡ. ἀκροβολῶ].

Greek Monolingual

ἀκρόβολος, -ον (Α)
αυτός που χτυπήθηκε στην κορυφή από μακριά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + -βόλος < βάλλω.
ΠΑΡ. ἀκροβολίζομαι, ἀκροβολῶ αρχ. ἀκροβολία (ΙΙ)].

Middle Liddell

βάλλω
act. a slinger, skirmisher.

German (Pape)

ὁ, VLL, der aus der Ferne schießt, Plänkeler.