victorious

English > Greek (Woodhouse)

adj.

Conquering: P. and V. κρείσσων, P. ἐπικρατής, καθυπέρτερος, V. νικηφόρος (also Plat., Rep. 621D, but rare P.), ὑπέρτερος.

Connected with victory: Ar. and V. καλλίνικος, V. νικηφόρος.

Victorious over: V. ὑπέρτερος (gen.), καλλίνικος (gen.).

Met., P. and V. κρείσσων (gen.).

Be victorious: P. and V. νικᾶν, κρατεῖν. P. ἐπικρατεῖν; see conquer.

Be victorious in turn: V. ἀντινικᾶν.

Be victorious over: see conquer.