δοριπόνος

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
occupé aux travaux de la guerre, belliqueux.
Étymologie: δόρυ, πένομαι.

Russian (Dvoretsky)

δοριπόνος:
1) действующий копьем, т. е. сражающийся (ἄνδρες Eur.);
2) воинственный (ἀσπίδες καὶ λογχαι Ἀχαιῶν Eur.).

German (Pape)

mit dem Speere arbeitend, kämpfend.