τοπεῖον

English (LSJ)

τό, rope. cord, Archipp.33, Stratt.30, Is.Fr.24, IG22.1609.64,101, 1611.299, SIG241 A 29 (Delph., iv B. C.); cf. τοπήϊον.

German (Pape)

[Seite 1129] τό, s. τοπήϊον, Poll. 10, 31; – τὰ τοπεῖα, Tauwerk am Schiffe, Att. Seew. p. 144.

Greek (Liddell-Scott)

τοπεῖον: τό, σχοινίον, Ἄρχιππος ἐν «Ὄνῳ» 1, Στράττις ἐν «Μακεδόσι» 1, πρβλ. τοπήιον.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
cordage, câble ; pl. cordages, agrès d'un navire.
Étymologie: DELG τόπος, mais rapport sémantique obscur.