ἀγάρροος
English (LSJ)
ον, contr. ἀγάρρους, ἀγάρρουν, (ῥέω strong-flowing, Ἑλλήσποντος Il.2.845, 12.30; πόντος h.Cer.34; τίγρις AP7.747 (Lib.), cf. Q.S. 10.174.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): contr. ἀγάρρους, ἀγάρρουν
• Prosodia: [ᾰ-]
caudaloso, de caudalosas corrientes, impetuoso, Ἑλλήσποντος Il.2.845, 12.30, Musae.208, πόντος h.Cer.34, Τίγρις AP 7.747 (Lib.), Νεῖλος Orph.A.45, cf. Q.S.10.174.
• Etimología: De ἀγα- q.u. y ῥόος.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
c. att. ἀγάρρους.
German (Pape)
(ἄγαν - ῥέω), stark strömend, Ἑλλήσποντος Hom. Il. 2.845, 12.30; Τίγρις Anth. Liban. (VII.747).
Russian (Dvoretsky)
ἀγάρροος: стяж. ἀγάρρους 2 (ᾰγ) стремительно текущий, бурливый (Ἑλλήσποντος Hom.; πόντος HH; Τίγρις Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀγάρροος: -ον, συνῃρ. -ρρους, ουν, = (ἄγαν. ῥέω) ὀ ἰσχυρῶς ῥέων. Ὁμηρ. ἐπίθ. τοῦ Ἑλλησπόντου, Ἰλ. Β, 845., Μ, 30.
English (Autenrieth)
([σ]ῥέω): strong-flowing, Ἑλλήσποντος, Il. 2.845.
Greek Monotonic
ἀγάρροος: -ον, συνηρ. ἀγάρρους, -ουν (ἄγαν, ῥέω), αυτός που ρέει με ορμή, αυτός που έχει γοργή ροή, σε Ομήρ. Ιλ.