ὀπυστύς

English (LSJ)

ύος, ἡ, (ὀπυίω) marriage, GDI4971.7 (Crete).

Greek Monolingual

ὀπυστύς, -ύος, ἡ (Α)
ο γάμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀπυίω / ὀπύω «νυμφεύομαι» + επίθημα -τύς (πρβλ. δαιτύς, μνηστύς). Το -σ- του τ. είναι πιθ. αναλογικό προς το -σ- άλλων λ. με την ίδια κατάλ. (πρβλ. γελαστύς)].