φιλητής

English (LSJ)

φιλητοῦ, ὁ, lover, AP5.270 (Maced.).

German (Pape)

[Seite 1277] ὁ, der Betrüger, Dieb; Archil. 73; H. h. Merc. 67; gew. wird die Form φηλήτης oder φηλητής vorgezogen, s. Gaisf. Hes. O. 373 u. Jac. A. P. 122. ὁ, der Liebende, Küssende (?).

Russian (Dvoretsky)

φῑλητής: οῦ ὁ v.l. = φηλητής.
φῐλητής: οῦ ὁ любовник, возлюбленный Anth.

Greek (Liddell-Scott)

φῑλητής: ἴδε φηλητής.

Greek Monolingual

ὁ, Α φιλῶ
εραστής.