θυηπολικός

English (LSJ)

θυηπολική, θυηπολικόν, sacrificial, πῦρ, μέρος, Iamb.Myst.5.11,18; θεσμός Zos.4.59.

German (Pape)

[Seite 1222] die Opfer betreffend, Sp.

Greek Monolingual

θυηπολικός, -ή, -όν (Α) θυηπόλος
αυτός που ανήκει ή αρμόζει στη θυσία.