οὐλομελής

English (LSJ)

οὐλομελές, (οὖλος A) sound of limb, prob. f.l. in Parm.8.4.

German (Pape)

[Seite 413] ές, = ὁλομελής, mit ganzen Gliedern, ganz, Parmenid. bei Plut. adv. Col. 13.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
dont les membres sont entiers, intacts.
Étymologie: οὖλος¹, μέλος.

Russian (Dvoretsky)

οὐλομελής: с целыми членами, т. е. без порока, неповрежденный (sc. τὸ νοητόν) Plut.

Greek (Liddell-Scott)

οὐλομελής: -ές, (οὖλος Α) ὁ ἔχων σῶα μέλη, Παρμεν. παρὰ Πλουτ. 2. 1114C.

Greek Monolingual

οὐλομελής, -ές (Α)
βλ. ολομελής.