nominatim
Latin > English
nominatim ADV :: by name
Latin > English (Lewis & Short)
nōmĭnātim: adv. nomino,
I by name, expressly, one by one, in detail (class.): ibi ego dicam quidquid inerit nominatim, Plaut. Rud. 4, 4, 90: aliquem nominatim excipere, Cic. Att. 11, 7, 2: non nominatim, sed generatim, id. ib. 11, 6, 2: quicquid esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere, id. Off. 3, 16, 65: fortissimum quemque nominatim evocare, Caes. B. C. 1, 39: si quidem filius a patre exheredetur, nominatim exheredari, Gai. Inst. 2, 127.
Latin > French (Gaffiot 2016)
nōmĭnātim¹⁰ (nomino), nommément, en désignant par le nom : Cic. Att. 11, 7, 2 ; 11, 6, 2 ; Off. 3, 65 ; Cæs. C. 1, 39.
Latin > German (Georges)
nōminātim, Adv. (nomino), namentlich, mit Namen, ausdrücklich, nom. nemo rogatur, Cic.: centuriones nom. appellare, Caes.: nom. ex omnibus civitatibus nobilissimum quemque evocare, Caes.: nom. citare iuniores, Liv.: clamore n. ciere alqm, Apul.: quamvis multos nom. proferre, Cic.: de alqo nom. decernere, ut etc. (v. Senat), Cic.: honore decemviratus excludi prope nom., Cic.: alci nom. praecipere, ut etc. (v. der Pythia), Nep.: is, quicum nom. agitur, den die Klage nam. angeht, Cic.