politura

Latin > English (Lewis & Short)

pŏlītūra: ae, f. 1. polio,
I a furbishing, polishing, smoothing, working at, etc. (postAug.): chartae, Plin. 13, 12, 25, § 81: marmoris, id. 36, 6, 9, § 53: gemmarum (of the vine), id. 17, 26, 39, § 246: laevitas et politura corporum, Sen. Q. N. 7, 31, 4.—Of a cobweb, Plin. 11, 24, 28, § 84.—In plur., Vitr. 7, 1.—
II Transf., of literary composition: videbimus quid parum recisum sit, quid non hujus recentis politurae, Sen. Ep. 100, 5.

Latin > French (Gaffiot 2016)

pŏlītūra,¹⁶ æ, f. (polio), action d’égaliser, polissage, polissure, poli : Plin. 17, 246 ; 36, 53 ; [fig.] Sen. Ep. 100, 5 || crépi : Plin. 11, 84 || satinage [du papier] : Plin. 13, 81.

Latin > German (Georges)

polītūra, ae, f. (polio, ire), das Polieren, Glätten, Verfeinern, I) im allg.: chartae, Plin.: marmoris, Plin. gemmarum quaedam p. (am Weinstocke), Plin.: laevitas et politura corporum, Sen. nat. qu. 7, 31, 2. – Plur. b. Vitr. u. Plin. – übtr., haec recens politura (orationis), Sen. ep. 100, 5. – II) insbes., die Appretur eines Gewebes, Plin. 11, 84.

Latin > Chinese

politura, ae. f. :: 磨光