praesensio
Latin > English (Lewis & Short)
praesensĭo: ōnis, f. praesentio.
I A foreboding, presentiment (class.; syn. praesagium): praesensio et scientia rerum futurarum, Cic. Div. 1, 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, id. N. D. 2, 3, 7.—Absol.: per exta inventa praesensio, Cic. Top. 20, 77.—
II A preconception, = πρόληψις, Cic. N. D. 2, 17, 45.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præsēnsĭō, ōnis, f. (præsentio),
1 notion primitive, idée innée (grec πρόληψις) : Cic. Nat. 2, 45
2 pressentiment, divination : Cic. Div. 1, 1 ; Top. 77.
Latin > German (Georges)
praesēnsio, ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung, praesensio et scientia futurarum rerum, Cic. de div. 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic. top. 77 u. (Plur.) de div. 2, 109: verb. haec praesensio notioque (zus. = πρόληψις) nostra, Cic. de nat. deor. 2, 45.