scientia
οὐδὲν γάρ ἐστι κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται → there is nothing hidden that will not be revealed, there is nothing concealed that will not be revealed, there is nothing covered that shall not be revealed, there is nothing covered that won't be uncovered
Latin > English
scientia scientiae N F :: knowledge, science; skill
Latin > English (Lewis & Short)
scĭentĭa: ae, f. (plur. only Vitr. 1, 1, 18; 3, praef. 1) sciens,
I a knowing or being skilled in any thing, knowledge, science, skill, expertness, = cognitio, eruditio (freq. and class.).
(a) Absol.: aut scire istarum rerum nihil, aut, etiamsi maxime sciemus, nec meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus, Cic. Rep. 1, 19, 32: se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem referre, id. ib. 5, 3, 5: Antiochus ingenio scientiāque putatur excellere, id. Ac. 2, 2, 4: omnes trahimur ad cognitionis et scientiae cupiditatem ... omnis autem cogitatio aut in consiliis capiendis aut in studiis scientiae cognitionisque versabitur, id. Off. 1, 6, 18 sq.; so (with cognitio) id. ib. 1, 44, 158; id. Fin. 5, 12, 34; 5, 18, 48 al.: exercere altissimam eruditionem ac scientiam, Quint. 1, 4, 6: his difficultatibus duae res erant subsidio, scientia atque usus militum, Caes. B. G. 2, 20; cf. so (with usus) infra, β: nullam rem esse declarant in usu positam militari, quae hujus viri scientiam fugere possit, Cic. Imp. Pomp. 10, 28: notabo singulas res: etsi nullo modo poterit oratio mea satisfacere vestrae scientiae, id. Phil. 2, 23, 57; id. de Or. 1, 20, 92: tuae scientiae excellenti ac singulari non multo plus quam nostri relictum est loci, i. e. for jurisprudence than for oratory, id. Fam. 4, 3, 4: ars earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur, id. de Or. 2, 7, 30: etsi ars, cum eā non utare, scientiā tamen ipsā teneri potest, in theory, theoretically, id. Rep. 1, 2, 2; so (opp. ars) id. Fin. 5, 9, 26; id. Ac. 2, 47, 146: alter (Cratippus) te scientiā augere potest, altera (urbs Athenarum) exemplis, id. Off. 1, 1, 1; id. de Or. 1, 14, 59: jam efficaci do manus scientiae, Hor. Epod. 17, 1: trivialis scientia, Quint. 1, 4, 27: cum tanta sit celeritas animorum ... tot artes tantae scientiae, tot inventa, requiring so great knowledge (scientiae is gen. sing.), Cic. Sen. 21, 78 (dub.; B. and K. bracket the words tantae scientiae); cf.: physica ipsa et mathematica scientiae sunt eorum, qui, etc., id. de Or. 1, 14, 61.—Plur.: disciplinarum scientiae, Vitr. 3, praef. § 1. —
(b) With gen. obj.: rerum magnarum atque artium scientiam consequi, Cic. de Or. 1, 6, 20; (with cognitio rei) id. ib. 3, 29, 112: Veneti scientiā atque usu nauticarum rerum reliquos antecedunt, Caes. B. G. 3, 8: sine regionum terrestrium aut maritimarum scientiā, Cic. de Or. 1, 14, 60: ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia, id. Div. 2, 9, 23; so (opp. ignoratio) id. Leg. 1, 6, 18; id. Sull. 13, 39; id. Rep. 1, 6, 11: astrologiae scientia, id. ib. 1, 14, 22: dialecticorum, id. Or. 32, 113: juris, id. Leg. 1, 6, 18: rei militaris, id. Imp. Pomp. 10, 28; Caes. B. G. 3, 23; 7, 57: oppugnationis (with artificium), id. ib. 7, 29: linguae Gallicae, id. ib. 1, 47: colendorum deorum (sanctitas), Cic. N. D. 1, 41, 116: verborum aut faciendorum aut deligendorum, id. de Or. 2, 9, 36: qui in alienis morbis profitentur tenere se medicinae scientiam, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5: fundendi aeris, Plin. 34, 7, 18, § 46; 35, 12, 44, § 153 et saep.—
(g) With in or de and abl. (rare): scientia in legibus interpretandis, Cic. Phil. 9, 5, 10: in affectibus omnis generis movendis, Quint. 10, 2, 27: cujus scientiam de omnibus constat fuisse, ejus ignoratio de aliquo purgatio debet videri, Cic. Sull. 13, 39.
Latin > French (Gaffiot 2016)
scĭentĭa,⁹ æ, f. (sciens),
1 connaissance : Cic. Rep. 1, 32 ; 5, 5 ; Ac. 2, 4, etc.; alicujus Cic. Pomp. 28, les connaissances de qqn ; satisfacere vestræ scientiæ Cic. Phil. 2, 57, satisfaire la connaissance que vous avez des faits ; futurorum malorum Cic. Div. 2, 23, la connaissance des maux à venir, cf. Cic. de Or. 1, 60 ; Leg. 1, 18 ; Rep. 1, 11 ; Cæs. G. 1, 47, 4, etc. ; sua scientia ad ignominiam alterius contentus non fuit Cic. Clu. 134, il ne se contenta pas de ce qu’il savait (de sa propre information) pour consommer le déshonneur d’autrui || cujus scientiam de omnibus constat fuisse Cic. Sulla 39, celui dont il est avéré qu’il avait connaissance de tous les coupables || cognitionis et scientiæ cupiditas Cic. Off. 1, 18, le désir d’apprendre et de savoir
2 connaissance scientifique, savoir théorique, science : scientia atque usus nauticarum rerum Cæs. G. 3, 8, la connaissance théorique et pratique des choses navales ; scientia atque usus militum Cæs. G. 2, 20, 3, les connaissances techniques et pratiques des soldats ; dialecticorum Cic. Or. 113 ; juris Cic. Leg. 1, 18 ; rei militaris Cic. Pomp. 28, la science des dialecticiens, du droit, de l’art militaire, cf. Cæs. G. 3, 23 ; 7, 29 ; ars, quæ verborum deligendorum scientiam profitetur Cic. de Or. 2, 36, la science [en tant que corps systématique] qui se propose comme fin l’art de choisir les mots, cf. Sulp. Ruf. d. Cic. Fam. 4, 5, 5 ; scientia alicujus in legibus interpretandis Cic. Phil. 9, 10, la science de qqn dans l’interprétation des lois || duci majorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiæ Cic. Fin. 5, 49, être conduit par la contemplation des plus grandes choses au désir de la connaissance scientifique || spéculation [opp. actio ] : Cic. Part. 76 || [philos.] la connaissance : Cic. Ac. 1, 41 ; Nat. 1, 1.
Latin > German (Georges)
scientia, ae, f. (sciens), das Wissen, die Kenntnis, die (subjektive) Kunde, die (subjektive) Wissenschaft, I) im allg. (Ggstz. ignoratio): regionum, Cic.: futurorum malorum, Cic.: scientiam huius viri fugere, Cic.: memoriā et scientiā comprehendisse (neben didicisse), Cic.: alcis scientiae satisfacere, jmds. Wissen, d.i. Erfahrung Genüge leisten (v. einer Rede), Cic.: m. de u. Abl., cuius scientiam de omnibus constat fuisse, daß er von allem Kunde gehabt, Cic. – Plur., quod si haberent scientias animae, Arnob. 2, 18. – II) insbes., das gründliche Wissen, die gründliche Kenntnis, Wissenschaft, das Verstehen einer Sache, die Vertrautheit mit einer Sache, die Einsicht, die Geschicklichkeit in etwas, a) übh.: scientia atque usus militum, Cic.: alqm scientiā augere, Cic.: ars, cum eā non utare, scientiā (Theorie) tamen ipsā teneri potest, Cic.: huius scientiae conditor, Zweiges des Wissens (von der Medizin), Sen. – mit objekt. Genet., sc. dialecticorum, iuris, Cic.: rei militaris, Caes. u. Cic.: militiae, Sall.: linguae Gallicae, Caes.: sc. optimarum artium, wissenschaftliche Bildung, Cic. ep.: colendorum deorum, Cic.: aeris fundendi, Plin.: summam scientiam rei militaris habere, Caes.: scientiam medicinae tenere, Sulpic. in Cic. ep.: adhibere scientiam earum rerum, quae naturā evenirent, Cic. – m. in u. Abl., paene divina eius in legibus interpretandis scientia, Cic. – Plur. = Wissenszweige, Vitr. 9, 7 (6), 3: tot artes, tantae scientiae, Cic. de sen. 78 Mueller (wo Nauck u. andere tot artes tantae scientiae verbinden = so viele Künste, die ein so bedeutendes Wissen erfordern): disciplinarum scientiae u. scientiae artificiorum, Kenntnisse in den verschiedenen Zweigen der Kunst, Vitr. 1, 1, 17; 3. praef. § 1: scientiae artium variarum, Augustin. de civ. dei 7, 30: scientiarum artes, Iul. Val. 2, 13 (4). – b) v. philos. gründlichem Wissen (Ggstz. inscientia), Cic. Acad. 1, 41.
